Accions

Recurs

Olivé, León: racionalitat completa

De Wikisofia

La revisió el 09:06, 17 set 2016 per Sofibot (discussió | contribucions) (adding es)

Text original editat en castellà.


Los seres humanos tienen que enfrentar elecciones no sólo en relación con medios para obtener fines, sino también en torno a problemas como los siguientes:


  • Cómo elegir valores y fines; b) cómo aceptar o rechazar concepciones del mundo (entramados conceptuales más comprehensivos que las teorías científicas); c) cómo aceptar o rechazar teorías acerca del mundo; d) cómo aceptar o rechazar datos como evidencia pertinente para un problema específico; e) cómo aceptar reglas y normas; f) cómo aceptar o rechazar principios lógicos.


Puede pensarse que con respecto a cada uno de estos problemas existe una cierta noción de racionalidad. Así, por ejemplo, siguiendo de manera aproximada ideas de Mario Bunge (Racionalidad y realismo, Alianza, Madrid 1985), cada uno de los problemas anteriores puede entenderse como correspondiendo a diferentes niveles, que a su vez dan lugar a los siguientes conceptos de racionalidad, además del ya mencionado de la racionalidad instrumental.

a) Racionalidad evaluativa: que trata acerca de los fines que son realizables y que merecen ser perseguidos porque les asignamos un valor, así como de la elección de los valores.

b) Racionalidad ontológica: requiere la adopción de una visión del mundo consistente, compatible con la ciencia y la tecnología disponibles.

c) Racionalidad epistemológica: requiere que las teorías que se acepten tengan apoyo empírico y evita conjeturas que sean incompatibles con el cuerpo de conocimiento científico y tecnológico aceptado por medio de buenas razones.

d) y e) Racionalidad metodológica:requiere que la aceptación de creencias se haga después de una crítica cuidadosa y sólo cuando exista una adecuada justificación, es decir, pruebas o evidencias favorables, y que no existan razones suficientemente poderosas como para abandonar la creencia en cuestión; asimismo exige que la aceptación de creencias esté basada en normas y reglas que tengan alguna garantía, aunque también ellas sean revisables.

d) Racionalidad lógica: exige evitar contradicciones.

Siguiendo a Bunge, puede llamarse racionalidad completa al concepto que englobe todos esos niveles. Cuando se ejemplifica uno de estos niveles, o una combinación de algunos de ellos, podemos hablar de racionalidad parcial.


Text traduït al català (Traducció automàtica pendent de revisió).


Els éssers humans han d'enfrontar eleccions no només en relació amb mitjans per obtenir finalitats, sinó també entorn de problemes com els següents:


  • Com triar valors i finalitats; b) com acceptar o rebutjar concepcions del món (entramats conceptuals més compreensius que les teories científiques); c) com acceptar o rebutjar teories sobre el món; d) com acceptar o rebutjar dades com a evidència pertinent per a un problema específic; i) com acceptar regles i normes; f) com acceptar o rebutjar principis lògics.


Pot pensar-se que pel que fa a cadascun d'aquests problemes existeix una certa noció de racionalitat. Així, per exemple, seguint de manera aproximada idees de Mario Bunge (Racionalitat i realisme, Aliança, Madrid 1985), cadascun dels problemes anteriors pot entendre's com corresponent a diferents nivells, que al seu torn donen lloc als següents conceptes de racionalitat, a més del ja esmentat de la racionalitat instrumental.

a) Racionalitat evaluativa: que tracta sobre les finalitats que són realitzables i que mereixen ser perseguits perquè els assignem un valor, així com de l'elecció dels valors.

b) Racionalitat ontològica: requereix l'adopció d'una visió del món consistent, compatible amb la ciència i la tecnologia disponibles.

c) Racionalitat epistemològica: requereix que les teories que s'acceptin tinguin suport empíric i evita conjectures que siguin incompatibles amb el cos de coneixement científic i tecnològic acceptat per mitjà de bones raons.

d) i i) Racionalitat metodològica:requereix que l'acceptació de creences es faci després d'una crítica acurada i només quan existeixi una adequada justificació, és a dir, proves o evidències favorables, i que no existeixin raons suficientment poderoses com per abandonar la creença en qüestió; així mateix exigeix que l'acceptació de creences estigui basada en normes i regles que tinguin alguna garantia, encara que també elles siguin revisables.

d) Racionalitat lògica: exigeix evitar contradiccions.

Seguint a Bunge, pot anomenar-se racionalitat completa al concepte que englobi tots aquests nivells. Quan s'exemplifica un d'aquests nivells, o una combinació d'alguns d'ells, podem parlar de racionalitat parcial.

Racionalidad, objetividad y verdad, en L. Olivé (ed.), Racionalidad epistémica, Trotta-CSIC, Madrid 1995, p. 94-95.



Original en castellà

Los seres humanos tienen que enfrentar elecciones no sólo en relación con medios para obtener fines, sino también en torno a problemas como los siguientes:


  • Cómo elegir valores y fines; b) cómo aceptar o rechazar concepciones del mundo (entramados conceptuales más comprehensivos que las teorías científicas); c) cómo aceptar o rechazar teorías acerca del mundo; d) cómo aceptar o rechazar datos como evidencia pertinente para un problema específico; e) cómo aceptar reglas y normas; f) cómo aceptar o rechazar principios lógicos.


Puede pensarse que con respecto a cada uno de estos problemas existe una cierta noción de racionalidad. Así, por ejemplo, siguiendo de manera aproximada ideas de Mario Bunge (Racionalidad y realismo, Alianza, Madrid 1985), cada uno de los problemas anteriores puede entenderse como correspondiendo a diferentes niveles, que a su vez dan lugar a los siguientes conceptos de racionalidad, además del ya mencionado de la racionalidad instrumental.

a) Racionalidad evaluativa: que trata acerca de los fines que son realizables y que merecen ser perseguidos porque les asignamos un valor, así como de la elección de los valores.

b) Racionalidad ontológica: requiere la adopción de una visión del mundo consistente, compatible con la ciencia y la tecnología disponibles.

c) Racionalidad epistemológica: requiere que las teorías que se acepten tengan apoyo empírico y evita conjeturas que sean incompatibles con el cuerpo de conocimiento científico y tecnológico aceptado por medio de buenas razones.

d) y e) Racionalidad metodológica:requiere que la aceptación de creencias se haga después de una crítica cuidadosa y sólo cuando exista una adecuada justificación, es decir, pruebas o evidencias favorables, y que no existan razones suficientemente poderosas como para abandonar la creencia en cuestión; asimismo exige que la aceptación de creencias esté basada en normas y reglas que tengan alguna garantía, aunque también ellas sean revisables.

d) Racionalidad lógica: exige evitar contradicciones.

Siguiendo a Bunge, puede llamarse racionalidad completa al concepto que englobe todos esos niveles. Cuando se ejemplifica uno de estos niveles, o una combinación de algunos de ellos, podemos hablar de racionalidad parcial.