Accions

Recurs

Diferència entre revisions de la pàgina «Cita Aristòtil sobre Sòcrates»

De Wikisofia

(adding es)
Línia 1: Línia 1:
 +
{{TextOriginal|es}}
 +
Sócrates pensaba, efectivamente, que las virtudes eran razones (pues todas consistían para él en conocimiento); nosotros pensamos que van acompañadas de razón. [...]
 +
 +
Se podría preguntar cómo es posible que un hombre que juzgue rectamente se porte con incontinencia. Algunos dicen que esto es imposible si se tiene conocimiento: sería absurdo, pensaba Sócrates, que existiendo el conocimiento, alguna otra cosa dominara y arrastrara de acá para allá como a un esclavo. Sócrates, en efecto, se oponía a esta idea, sosteniendo que no hay incontinencia, porque nadie obra contra lo mejor a sabiendas, sino por ignorancia.
 +
{{TextOriginalSeparador|dev}}
 
{{RecursWiki|Tipus=Extractes d'obres}}{{RecursBase|Nom=Cita Aristòtil sobre Sòcrates|Idioma=Español}}
 
{{RecursWiki|Tipus=Extractes d'obres}}{{RecursBase|Nom=Cita Aristòtil sobre Sòcrates|Idioma=Español}}
  

Revisió del 09:20, 17 set 2016

Text original editat en castellà.


Sócrates pensaba, efectivamente, que las virtudes eran razones (pues todas consistían para él en conocimiento); nosotros pensamos que van acompañadas de razón. [...]

Se podría preguntar cómo es posible que un hombre que juzgue rectamente se porte con incontinencia. Algunos dicen que esto es imposible si se tiene conocimiento: sería absurdo, pensaba Sócrates, que existiendo el conocimiento, alguna otra cosa dominara y arrastrara de acá para allá como a un esclavo. Sócrates, en efecto, se oponía a esta idea, sosteniendo que no hay incontinencia, porque nadie obra contra lo mejor a sabiendas, sino por ignorancia.


Text traduït al català (Traducció automàtica pendent de revisió).


Sòcrates pensava, efectivament, que les virtuts eren raons (doncs totes consistien per a ell en coneixement); nosaltres pensem que van acompanyades de raó. [...]

Es podria preguntar com és possible que un home que jutgi rectament es porti amb incontinència. Alguns diuen que això és impossible si es té coneixement: seria absurd, pensava Sòcrates, que existint el coneixement, alguna altra cosa dominés i arrossegués d'aquí cap enllà com a un esclau. Sòcrates, en efecte, s'oposava a aquesta idea, sostenint que no hi ha incontinència, perquè ningú obra contra el millor a gratcient, sinó per ignorància.

Ética a Nicómaco, l, VI, 1144a, 1145b (Centro de Estudios Constitucionales, Madrid 1985, p. 101, 103).

Original en castellà

Sócrates pensaba, efectivamente, que las virtudes eran razones (pues todas consistían para él en conocimiento); nosotros pensamos que van acompañadas de razón. [...]

Se podría preguntar cómo es posible que un hombre que juzgue rectamente se porte con incontinencia. Algunos dicen que esto es imposible si se tiene conocimiento: sería absurdo, pensaba Sócrates, que existiendo el conocimiento, alguna otra cosa dominara y arrastrara de acá para allá como a un esclavo. Sócrates, en efecto, se oponía a esta idea, sosteniendo que no hay incontinencia, porque nadie obra contra lo mejor a sabiendas, sino por ignorancia.